Jest to metoda usuwania próchnicy i opracowywania ubytku w zębie za pomocą strumienia powietrza, pod odpowiednim ciśnieniem, wzbogaconego ścierniwem w postaci tlenku glinu. Mieszanina proszku i powietrza wydobywająca się z dyszy uderza w opracowywaną powierzchnię zęba powodując oddzielenie zmienionych chorobowo tkanek . Przy zastosowaniu tej techniki nie ma potrzeby stosowania znieczulenia, jest to metoda w znacznym stopniu oszczędzająca tkanki, nie doprowadza do przegrzania miazgi i jednocześnie jej stosownie zapewnia mikroretencję w szkliwie. Stosowany tlenek glinu jest absolutnie obojętny dla organizmu, nie wchodzi w reakcję z płynami jamy ustnej a ilość unoszonego w powietrzu proszku jest znacznie niższa od przyjętych norm bezpieczeństwa. Tradycyjne opracowanie ubytku przy pomocy wiertła, powoduje powstawanie mikropęknięć, pacjent odczuwa ból i słyszy hałas, a uwalniana energia w formie wysokiej temperatury przyczynia się do osłabienia struktury zęba.

Podsumowując, dzięki tej metodzie uzyskujemy następujące korzyści:

-eliminację stresu i bólu (bez konieczności stosowania znieczulenia)

-brak odgłosu pracującej turbiny

-brak nadwrażliwości pozabiegowej

-ograniczenie do minimum usuwania zdrowych tkanek

-większą trwałość wypełnienia ze względu na wyeliminowanie warstwy mazistej

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania tej metody są choroby dróg oddechowych w tym nieleczona astma.

Stosując tą metodę obalamy mit bólu i stresu u dentysty.